ඔබට නොහැක මගේ සෙවනට එන්නට.... මටද නොහැක මල් විමන් තනන්නට නමුදු සොදුරේ මේ සුවිසල් අහස යට.. අපේ සුසුමන් හමුවෙලා මුමුණනු ඇත අතැගිලි නොබැදෙන හිත බැදි සෙනෙහස සසර පුරා ලග ඉන්න ඇතී ඒ අත් භවයෙත් මේ වාගෙම අපි හමුවී වෙන් වී යන්න ඇති හමූ වී වෙන් වෙමු සසර පුරුද්දට එකම සදේ.. සද එළිය දකින කොට ඉසුරුමුණිය පෙම් යුවල නොවේ...
